Foreldre/svigers tett på?

[Anonym bruker]

Foreldrene mine bor på en helt annen kant av landet mens barn og barnebarn bor her i nærheten. De har lyst til å prøve å bo her en stund for å se hvordan det er før de evt kjøper noe og nå er sokkelleiligheten i nabohuset ledig.

 

Det er jo veldig tett på oss, da, og jeg har litt problemer med å være direkte med dem, så jeg er bekymret for at de skal være hos oss hele tiden hvis de bor så tett på. Samtidig er de kjempeivrige til å passe de små, så det hadde vært til uvurderlig hjelp å ha dem så nære.

 

Er det noen her som har erfaring og kan gi meg noen råd?

[Anonym bruker]

Mine besteforeldre bygde generasjonsbolig sammen med mormors foreldre, hun råder alle barn og barnebarn til å la være. Dette fordi hun aldri fikk bære voksen (hun gifta seg som 19 åring med en mann som var likere foreldrene hennes i alder enn henne, og det vart de 3 "voksne", henne i en mellomstilling og barna).

 

Likevel vurderer vi å bygge hus på gården til svigers, tenker at det ikke er for ille, så lenge en må ta skoa på for å besøke. Det forutsetter for det første et godt forhold og for det andre klare regler slik jeg ser det. Svigers bygde på gården og har delt tun med hans foreldre i alle år, og søskenene hans har også hus der, det ser ut til å gå knirkefritt.

 

Veit du med deg selv at du ikke kan sette grenser for dem kommer dette til å tære på forholdet. Men snakk med dem, kanskje er de helt enige, evt ser lyset. Om dere blir enige om hva som går an og hva som ikke går, kommer du til å få det kjempefint:)

[Anonym bruker]

Me har fått svigers i sokkelleil i vårt eige hus. Det har vore litt spennande korleis det skulle gå, men har gått knirkefritt det første året i allefall.

Me er godt vaksne og dei er pensjonistar. Svigermor er ei fornuftig dame, og har høyrt litt ymse om slike ordningar før, så ho er ganske forsiktig av seg. Dei kjem ikkje på besøk utan å vere inviterte, anna enn ein sjeldan gang ringe på for å gje ein beskjed, utan å gå inn. Me sender ein del sms og gjer avtalar før me går til kvarandre.

 

No når me har fått baby har han vore ein del på besøk hjå dei, gjerne åleine. Av og til er det berre fordi eg veit at dei likar det, og andre gangar fordi me treng pass. Veldig kjekt for alle partar!

Ho gjer av og til ting med han som eg ikkje ville gjort, td støtte han opp med puter så han sit, og han har fått div smaksprøver. Synes ho lyt få styre litt sjølv, men gjev beskjed om det er noko som absolutt ikkje skal gjerast, td at han ikkje skal drikke mjølk enno, og seier frå feks at han ikkje skal sitje for lenge. Seinare kan vel godteservering bli eit tema, sidan besteforeldre kan vere flinke til slikt, men det går jo ikkje om han er så ofte på besøk.

 

Trur det er viktig å snakke om på førehand litt korleis ein ynskjer å ha det, og vere åpen om at problem kan oppstå, slik at ein prøver å unngå det. Fordi om ein bur så nær, så er ein likevel gjester hjå kvarandre. Ein skal alltid ringe på før ein går inn, og ikkje ta seg tilrette i hus/leil. De kan ikkje ta det for gitt at dei alltid skal stille opp som barnevakt, av og til passar det ikkje.

Det vil heilt sikkert verte kamelar å svelje, men ein får skylle dei ned med alle dei positive sidene ved å bu nær kvarandre. De har eit litt betre utganspunkt avdi de er mor-dotter, er oftast meir problem med sviger mødre-svigerdøtre. Ein tåler som regel meir frå si eiga mor og vice versa :-)

Heilt sikkert er det at ungane dykkar kjem til å ha stor glede av å ha besteforeldre så nær :-)